20 Şubat 2010 Cumartesi

ONCE



Nicedir arşivde kuzu gibi yaratdı bu film,hep ha şimdi izleyedim,ha şimdi izleyeceğim derken sene 2010 oldu,filmin yapım tarihi ise 2006,arada kaç sene var 4,bu filmi kaç günde çekmişler 17,peki baş rol oyuncusu kız film çekildiğinde kaç yaşındaydı 19,bu sayıların hepsini topladığımızda 40 yapar ve işte Mhp'nin 40.yıldönümü(gülen kafa)!

Neyse zevzekliği bir kenara atarsak filmi nihayet dün izledim ve bayıldım.Yönetmen John Carney'nin yazıp yönettiği ve amatör oyuncuları oynattığı film müzikleri ile öne çıkıyorki zaten müzikal olmayan bir müzik filmi olarak nitelendirebiliriz.Glen Hansard'ın bir sokak müzisyenini,Marketa Irlova'nınsa bir temizlikçiyi canlardırdığı film,ikilinin yollarının kesişmesi ve ortak paye olan müzik ekseninde şekillenmesini konu alıyor.Filmdeki bütün müzik performansları oyuncuların kendilerine ait,aynı zamanda baş roldeki karakterlerin adlarının film boyunca hiç geçmemesi ilginç bir ayrıntı olarak yer alıyor.Oyunculuklar çok doğal,şarkılar zaten şahaneki zaten en iyi Orjinal Müzik Oscar'ını götürdü bu küçük bütçeli yapım.

Bir müzik filmi Once,aşkın arabeske kaçan klişe ajıstasyonlarına girmeyen bir sevgi filmi,izlemediyseniz izleyin izlettirin diyorum,daha da başka bir şey demiyorum.

2 yorum:

çubuk makarna dedi ki...

o 40. yıl konuşmasında en sevdiğim yer "kaldı mı dohuz"

filmde süpürgeyle dolanmaları çok güzeldi.

alengir dedi ki...

Ehehe dohuz çok hoş çok güzel,Bahçeli'nin kafa ayrı güzel,film çok ayrı güzel.O süpürgeyle dolaştıkları sahne ile ildgili çok güzel bir çizim var elimde,fimin ruhunu çok iyi yansıtmış