14 Şubat 2010 Pazar

MANİSASPOR:2-FENERBAHÇE:2


Fenerbahçe'lilik zor zanaat arkadaşlar,evet zanaat çünkü Fenerbahçe'li olmak yıllar isteyen beceri,ustalık ve sabır ister.Özellikle sabırı bolca ister ve "rahat" Fenerbahçe'lilere uzak bir kelimedir.Kötü oynarsın kazanamazsın,iyi oynarsın gene kazanamazsın,çok gol pozisyonuna girersin atamazsın,az girersin gene atamazsın,pozisyon olmayan yerden gol yersin,pozisyon olan yerden zaten es geçmezsin,puan farkını asla açmazsın,sene sonunda dağıtılan puanları fenerle ararsın felan,yani sözün özü Fenerbahçe'li olmak bile bile acı çekmektir bir yerde.Oynanan ve işin daha kötüsü iyi oynanan Manisa maçını kazananamak ve hatta neredeyse vermek büyük handikaptır,şu son iki hafta Fenerbahçe adına iyi oyunla beraber gelen tek pozitif olay takımın yenilgiyi kabul etmeyerek 90 artılarda attığı gollerdir.

Fenerbahçe'liliğin sabır gösterilmesi gereken uzantılarından biriside Volkan ve bu gece aramıza katılan bıyığıdır.Belki Volkan'ın bıyığına henüz çaylak olduğu için bir müddet daha müsamma gösterebiliriz ama Volkan'ın artık sabırlık bir yanı kalmadı.Yıllardır Fenerbahçe'nin ve Milli Takımın kalesini "koruyan" bir oyuncu yenilen ilk goldeki gibi tıngır mıngır köşeye giden topa uzanamıyorsa kimse kusura bakmasın ama o kalecinin ne Fenerbahçe'nin ne de Milli Takımın kalesinde işi yoktur!

Ha birde unutmadan,takımın iyi oynarken kazanamaması,Semih'in iki haftadır mantarlaması,leblebi gibi kaçan gollerin hiç birisi Vederson'un ortası kadar beni şaşırtmadı,gerçekten Vederson orta yaptı farkındamısınız!

NOT:Bizim Afrika kökenli siyahi futbolculardan çektiğimiz nedir arkadaş,heriflerin sadece sağ bacaklarını koysan sahaya gol atacaklar nerdeyse.

Hiç yorum yok: