6 Şubat 2010 Cumartesi

FACE AU PARADIS



Farklı futbolcuydu vesselam Eric Cantona.Asil duruşu,gol sevinçleri,hırçın tavrı ve kaldırdığı yakasıyla ayrılırdı sahadaki kalan 21 oyuncudan.Futbol dışında insan Eric Cantona'da sahadaki kişiliği gibi aykırı.Futbolu bıraktıktan beri resim ve heykel ile uğraşan kendi çektiği fotograflardan oluşan bir kitap yayımlayan futbolcunun oyunculuğa olan ilgisi en son Ken Loach'ın yönettiği ve kendisini canlandırdığı Looking for Eric filmiyle tekrar gündeme gelmişti.Şimdiye kadar 10'a yakın filmde rol alan Cantona'nın oyunculuğu sinema ile sınırlı değil,futbolculuk döneminde de tiyatro ile ilgilenen Eric Cantona,son oynadığı tiyatro oyunu olan Face Au Paradis(Cennetle Yüzyüze) ile futbolu bırakmış klasik emekli futbolcu profilinden bir hayli ayrılıyor.Eşi Raşida Brakni'nin yönettiği ve genç bir oyun yazarı Nathalie Saugeon'un yazdığı oyunda rol arkadaşı Lorant Deutsch ile göçük altında kalmış iki kişinin yaşadıklarının anlatıldığı diyaloğa dayalı 1.5 saatlik zor bir oyunda oynayan Cantona "Ben tutkuya bayılıyorum.Hep değişik şeyler denemek istiyorum.Bazen de kendimi tehlikede hissetmek istiyorum.Hedef hep aynı.Oynamak ve keyif almak.Birşeyden zevk almak için kendinize güven duymanız gerekli.Bu da yalnızca çok çalışarak elde edilebilecek birşey." diyerek hayat felsefesini ortaya koyuyor ki,zaten Cantona'yı Cantona yapanda bu sözlerde gizli değilmi.Bence bu adam bu zor oyunun altından layığıyla kalkar ve kendisini ciddiye almayanlarıda utandırır,sonuçta o Eric Cantona,kodumu oturtur vesselam!

Hiç yorum yok: